[ و در پى جنازه‏اى مى‏رفت ، شنید مردى مى‏خندد فرمود : ] گویا مرگ را در دنیا بر جز ما نوشته‏اند ، و گویا حق را در آن بر عهده جز ما هشته‏اند ، و گویى آنچه از مردگان مى‏بینیم مسافرانند که به زودى نزد ما باز مى‏آیند ، و آنان را در گورهاشان جاى مى‏دهیم و میراثشان را مى‏خوریم ، پندارى ما از پس آنان جاودان به سر مى‏بریم . سپس پند هر پند و پند دهنده را فراموش مى‏کنیم و نشانه قهر بلا و آفت مى‏شویم . [نهج البلاغه]
همه چی از همه جا از همه کس


خدا جُن/هِمین اول کار/

 هُخوام/هرچی هُخوامِ /اِز خودِت بُخوام/

پس خودِت بُخواه واسُم/هرچی/واسه خودِت هُخوای

هِندانم که خب هِندانی که /

 خیلی چیزایِ هخوام /

اما نُبایِد بخوام/

خودت کُمَکُم کن /که بُخوام /

اُنچه خودت هُخوای/

(شاهرودی نوشتم برات)


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مرتضی عرب حجی 92/4/25:: 12:13 عصر     |     () نظر