به امید خودت... خداجُن......
ای خدایی که دست گرمِت عینِهوو... یَ... چتر بالا سر همه وایه...
اگه که ....هِنُمباشه وِگِردُمُ و اوِلِ خُبی........ داشته باشُم
اما هُمباشه که ادامه هادنُم و...... آخِر خُوبیه دُرُست کُنُم
بِیل ......بِیل سرنوشت هر راهی یه که هُخوا برِوِه ، بِرِوِه..
راه مِن خدایِه ....
بیِل.... بِیل اِز آسمُون بعدِ آسمون قُرُمبه ...هرچی هُخواه بیایه بیایه...
چتر مِن خدایه یُو ......تِرسُمَم فقط و فقط از خدایه
چِطو ؟....چطو....صداش نُکُنُم؟...
چِرِه....اِز یادش دَم نِزِنُم...از یاد خدایی که توو اوج تنهایی ...
اون موقع که همه ی جَهُون وِلُم هُنکُنَن و تنهام هنبِلَن.... تنها...
تنها...اُونه که با مِنِه.....یُؤ ....تنهام هِنمبِیله...
ای که همینطو با مِنی .... یَ مددی،گوشه چشمی به مِنی...
کرامِتی،عِنایِتی،مرحِمَتی...اول و آخر منی...جُونِ منی !!!...
بازم مثِ هر رو یُو دیرو یُو امرو........بدجور محتاج تو یُم....
خداجُن.
(به لهجه شاهرودی نوشتم)
کلمات کلیدی: